Okul öncesi 2–5 yaş grubu çocuklara aile yaşamına daha çok katılan bireyler gözüyle bakılmalıdır. Bu yaşta yemek alışkanlığının gelişmesinde aile esas rolü üstlenirken, çocuklar genelde aile içi bireyleri, model aldıkları kişinin beslenmesini taklit ederek öğrenirler.
Bu dönemde çocuk aile sofrasını bir taraftan dengeli beslenme modeli olarak, diğer taraftan ise aile büyüklerinin bir arada bulundukları keyifli bir sosyal olay olarak algılamalıdır.
Bu dönemde ana prensip yağ ve saf karbonhidrat miktarını azaltıp lili gıda ve tahılların miktarını arttırmaktır.
2-5 yaş grubunda günlük besin gereksinimleri şöyledir:
- Enerji: 1.800 kilokalori/gün
- Protein: 24 g/gün
Enerjinin %50’si karbonhidratlardan, %35’i yağlardan ve %10-15’i proteinlerden karşılanmalıdır. Yağ kısıtlaması yapılırsa yeterli enerji alınamamış olur. Bu durumda çocuk enerji ihtiyacını karbonhidratlardan karşılar. Oysa karbonhidratla enerji ihtiyacını karşılayabilmesi için hacim olarak yağlardan 2 kat daha fazla yemesi gerekir. Eğer bu miktarı yiyemezse enerji açığı ortaya çıkar. Bundan dolayı 2 yaş altında yağı kısıtlamamak gerekir.
2-5 yaş grubunda günlük lif gereksinimi
Günde ortalama 10 g lif alınmalıdır. Bu miktarda lif için 1 – 2 orta boy meyve, 1 porsiyon sebze veya 3-4 dilim ekmek (dikkat: beyaz ekmek değil!), 2-3 porsiyon makarna veya bulgur (8 -12 yemek kaşığı) ile haftada 1-2 kez kuru fasulye veya nohut tüketilmelidir. Lifin fazlası da zararlıdır çünkü hacim kapladığı için tokluk hissi verir ve yeterli gıda alınmamasına neden olur; demir, çinko ve kalsiyum emilimini bozar.
2-5 yaş grubunda günlük mineral gereksinimi
Kalsiyum bu yaşta da hala önemini korumaktadır. Bunun için her gün 400 cc süt veya 400 cc yoğurt tüketilmelidir.
Demirin bu yaşta önemi biraz daha artmıştır. Çünkü öğrene çağında demir eksikliği öğrenme kapasitesini olumsuz etkiler.
Vitaminlerden D vitamini olmazsa olmazdır ve dışarıdan takviye edilmesi gerekir
Omega 3 yağ asitleri (balık yağı) da dışarıdan alınmalıdır.
Yemek sırasındaki çocuk davranışlarındaki olumsuzluklarda aşırı tepki, cezalandırma, aşırı beklenti içinde bulunma, yemek zamanını çocuk için işkenceye çevirebilir.
